Η αφορμή για την εργασία αυτή δόθηκε όταν για πρώτη φορά με κάποια έκπληξη αντίκρυσα ανάγλυφη πάνω από την είσοδο του Αγίου Γεωργίου της Τρίπολης της Λιβύης τη χρονολογία της αρχικής ίδρυσης του ναού: 1647. Το ένδιαφέρον μου για την ιστορία της ελληνικής παρουσίας σ' αυτή την τόσο κοντινή αλλά και τόσο μακρινή μας βορειοαφρικανική χώρα ανανεώθηκε μετά τις συζητήσεις που είχα με τα μέλη της σημερινής ελληνικής παροικίας της λιβυκής πρωτεύουσας και, ακόμη περισσότερο, μετά τις πρώτες μου αναδιφήσεις μου στο σωζόμενο αρχείο της εκεί ελληνικής κοινότητας.
[...] Παρά την εκτεταμένη έρευνα, τα στοιχεία που βρήκα για την ιστορία της Ελληνικής Κοινότητας στην Τρίπολη δε μπορούν να θεωρηθούν απόλυτα ικανοποιητικά. Ιδιαίτερα συχνά ήταν τα αποτελέσματα των ερευνών μου για τη δημογραφική ανάπτυξη και τη ζωή της παροικίας στη μακρά (και σχετικά «σκοτεινή») περίοδο μεταξύ του 17ου και των μέσων του 19ου αιώνα. [...] Παρά τις ατέλειες αυτές θέλω να πιστεύω ότι η ερευνά μου κάλυψε με σχετική επάρκεια την κρίσιμη για την ιστορία των Ελλήνων της Λιβύης περίοδο που μεσολαβεί μεταξύ του 19ου και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Αρκετά εξάλλου από τα στοιχεία που συγκέντρωσα για τη μεταπολεμική περίοδο (που ήταν επίσης παντελώς άγνωστα) θεώρησα χρήσιμο να τα παραθέσω συνοπτικά σε ειδικό Επίμετρο, που πρόσθεσα στο τέλος του καθαυτό κειμένου της διατριβής. (απόσπασμα από τον πρόλογο) |