Mou gnefoun

Ένα πάζλ ομοιογενών, συγγενών, αλλά και απολύτως ετερογενών και ασχέτων μεταξύ τους θραυσμάτων -ανασυρμένων από έναν κατακερματισμένο, αλλοπρόσαλλο και καταποντισμένο κόσμο- φαίνεται να είναι τούτη η ποιητική συλλογή, όπου η προσωδία δεν περιορίζεται σ' ένα ρόλο απλώς δακοσμητικό, αλλά χρησιμεύει ως η συγκολλητική ουσία που καθορίζει κατά κάποιον τρόπο τη σχετική κατά κανόνα, αλλά και απόλυτη κάποτε, τυχαιότητα της συγκόλλησης.