Ένας ολόκληρος κόσμος -λησμονημένος σε μεγάλο βαμθμό σήμερα αναδύεται μέσα από το βλέμμα και τη γραφή των ανθρώπων που βίωσαν το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ή (και) ως φοιτητές του. Απανθίζονται έντυπες μαρτυρίες και αναμνήσεις και λογοτεχνικές αναφορές που αιχμαλωτίζουν στον φωτισμό κάθε εποχής και διασώζουν σημαντικές ή χαρακτηριστικές στιγμές και ονόματα "που κάποτε σήμαιναν", σχηματίζοντας την ιστορική φυσιογνωμία του ιδρύματος από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του (1926) ως την ημέρα του δικού του Πολυτεχνείου (17.11.1973).
Ζωντανεύουν έτσι τα σπουδαστήρια, τα γραφεία, οι διάδρομοι, τα υπόγεια, τα αμφιθέτρα, οι βιβλιοθήκες, η αίθουσα τελετών, ο περίβολος στο παλιό ιστορικό κτίριο της Φιλοσοφικής Σχολής, το πανεπιστημιακό γυμναστήριο, η πλατεία Χημείου, το ανατομείο, τα κυλικεία, η Φοιτητική Λέσχη και όλοι οι τόποι που συνδέθηκαν με τη ζωή του Πανεπιστημίου στα πρώτα 50 χρόνια της λειτουργίας του. |