Kourema en chro

"Τυχερός σε μια τέτοια λοταρία ήμουν και εγώ. Είχα γράψει το όνομά μου, για να πάρω μέρος στην κλήρωση ενός αρνιού, χωρίς να έχω και μεγάλες ελπίδες. Κάποια στιγμή φθάνει ο υπεύθυνος στο μαγαζί του πατέρα μου, επαναλαμβάνοντας το γνωστό σλόγκαν "και χαλάλι του πάλι σήμερα!.." και τραβώντας ένα ζωντανό αρνί από ένα σκοινί. Μια μεγάλη χαρά ένιωσα προς στιγμήν για την τύχη μου, αλλά την πλήρωσα ακριβά στη συνέχεια... Άρχισαν τα προβλήματα. Έπρεπε κάπου να το δέσουμε... Πού; Λέρωνε και το πάτωμα... Ήταν ανάγκη να φύγει από το μαγαζί! Ο πατέρας φυσικά δεν μπορούσε να εγκαταλείψει τη δουλειά του την ώρα αυτή και ο λαχνός έπεσε πάλι σε μένα. Μου ανέθεσε να το πάω, μαζί με την αδελφή μου, στο σπίτι του παππού, στο προάστιο, που διέθετε κήπο. Πώς; Με τα πόδια τραβώντας το από το σκοινί, όπως το είχαν δέσει".

Εικόνες και στιγμιότυπα του χθες καταθέτει ο Ιωάννης Αθανασάκης στο βιβλίο Κούρεμα εν χρω... που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "ΕΝΤΟΣ", μέσα από την προσωπική του περιπλάνηση στο χρόνο.
Βλέπουμε το βενετσιάνικο λιμάνι των Χανίων, την Παλιά Αγορά και τα στενά σοκάκια της πόλης, φιγούρες εμπορευόμενων με την πραμάτεια και την πελατεία τους, τους ιδιόρρυθμους τύπους, όλα στην ατμόσφαιρα ενός άλλου καιρού. Οι συναισθηματικές αντιδράσεις εναλλάσσονται. Πέρα από τη θλίψη για τις ιστορικές δοκιμασίες του τόπου, ξαναζούμε μαζί με το συγγραφέα, καλές ημέρες, τηρούμε συνήθειες των συγγενών, απολαμβάνουμε τα χρώματα στους κήπους και το γιορτινό τραπέζι, έχοντας την αίσθηση ακόμη και της μυρωδιάς που αναδίδουν τα δώρα της κρητικής γης.
Χανιώτες, Βενετσιάνοι, Τούρκοι, Εβραίοι, ακόμη και έγχρωμοι έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα, τη δική τους αύρα, σε μια πόλη που άλλαζε και κάπου χανόταν μαζί με τη σουμάδα, τα λουκούμια και το ναργιλέ. Μια πόλη που εξελίσσεται με τους όρους της τεχνολογικής ανάπτυξης. Μολονότι ο Γ. Αθανασάκης έζησε στην Αθήνα, δεν έπαψε να ανήκει στα Χανιά. Λίγο πριν «φύγει» πρόωρα, αισθάνθηκε την ανάγκη να εμπιστευθεί στη γραφή τη διαδρομή του στην όμορφη πολιτεία, από το 1940 μέχρι το 1950, ως δώρο μόνιμο στα αγαπημένα του πρόσωπα και όσους νοιάζονται για τα Χανιά.