O hafies

Ο Αλέξανδρος Δημάσος, με τον "ΧΑΦΙΕ" του μας εξιστορεί την σχεδόν άθλια ζωή των προσφύγων της Μικρασίας, που περίμεναν πολύ περισσότερα από την Πατρίδα. Ζώντας σε 'να χώρο που τον ονόμασαν "Πατσουβουρέικα" - ούτε συνοικία ούτε χωριό - γεννούσαν, δούλευαν, μεγάλωναν, αγαπιούνταν, πάλευαν για μια πραγματικότητα έτσι όπως την ονειρεύονταν. Κοινωνία κλειστή, με τα δικά της "πρέπει", έδωσε τον αγώνα της για επιβίωση και καλύτερη ζωή και κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά και αργότερα ενάντια στους Γερμανούς, μ' όλο το φόρο και τις δυσκολίες που υπήρχαν τότε.
Τα πρόσωπα της ιστορίας, δείγματα τυπικά της εποχής, ένας ολόκληρος κόσμος που συνυπήρχε, μέσα από τις καταστάσεις ήρθε σε αντιθέσεις μέχρι και δολοφονίες, πέρασε από εκτελέσεις και χαφιεδισμούς.
Προχωρώντας βήμα-βήμα από το Σωματείο στο κόμμα, από το ψιλικατζίδικο του Ανέστη στο καφενείο του Μηνά, έδωσαν ζωή και πνεύμα στο υψηλό ιδανικό - αυτό της ολοκλήρωσης του ανθρώπου μέσα από την καθημερινότητα.