Ο Διονύσης Χαριτόπουλος με το πρώτο του θεατρικό έργο δείχνει να ξέρει καλά το νέο του "μέσο". Δεν φλυαρεί, δεν φιλολογεί, δεν λέει και κάνει εξυπνάδες. Ξέρει με σαφήνεια για ποιο πράγμα θα μιλήσει και το μυαλό του είναι καθαρό. Χωρίς ούτε μια στιγμή να γίνει ανόητα μελοδραματικός επιλέγει το καίριο, απορρίπτει από εξυπνάδα, αλλά και από ένστικτο, κάθε περιττό, μένει στο στόχο του γιατί σέβεται το θέμα του. Αυτό το έγκλημα που έγινε στη Ελλάδα νομίζω πως για πρώτη φορά θίγεται έτσι. |