To hameno nisi

Σ' ένα από τα φανταστικά ταξίδια μου, -που ζω μονάχα με την ελπίδα να τα πραγματοποιήσω-, ξέπεσα σε κάποιο νησί του Ειρηνικού, που το λένε Ταϊλί, έν' από τ' άπειρα νησάκια που στολίζουν με το κοράλινο γιορντάνι τους την απειραντωσύνη του ωκεανού. […] Την άλλη μέρα, ήμουν έτοιμος να μπαρκάρω σ' ένα σκούνερ, που θα με πήγαινε στις Μαρκίζες, όταν είδα το γέρο ιερέα να με πλησιάζει. Μου είπε πως κατέβηκε επίτηδες από τον ναό για να με συντύχει. Θυμήθηκε πως στο σεντούκι του ναού, εκεί που έκρυβαν διάφορα ιερά κι' άλλα ενδιαφέροντα πράγματα, βρισκόταν ένα παλιό τετράδιο, γραμμένο σε γλώσσα άγνωστη, που ούτε εγγλέζικη, ούτε γαλλική ήταν. Κάποιος περιηγητής που είδε το τετράδιο, είπε πως τα γράμματα ήταν ελληνικά. Και μια και ήμουν Έλληνας, ο ιερέας μου έφερε το τετράδιο να το διαβάσω. […] Δεν έχω να προσθέσω άλλο σχόλιο. Σας παρουσιάζω παρακάτω το κείμενο που μου χάρισε ο ιερέας της Ταϊλί, όπως είναι και βρίσκεται στο παλιό κιτρινισμένο τετράδιο. Και προσπαθήστε να προσαρμόσετε τη δούλη ψυχή του σκλαβωμένου σας κορμιού πάνω στην ελεύθερη φυγή των φτερωτών του λόγων.