I mana

Τελειώνει ο πόλεμος, λέγανε όσοι είχανε δικούς τους στο Στρατό. Θα γυρίσουν τα παιδιά μας, ο άντρας μου, τ' αδέλφι μου, ο καλός μου. "Τελειώνει ο πόλεμος", έλεγε κι ο κύριος δήμαρχος. "Ο προαιώνιος εχθρός νικήθηκε απ' όλους τους συμμάχους. Από την Ελλάδα, τη Σερβία, τη Βουλγαρία. Θα ζητήσει ειρήνη".

"Θα γυρίσει ο Γιώργος", ψιθύριζε η κυρία Μαρία, διαβάζοντας για εικοστή φορά το τηλεγράφημα που της έστειλε ο γιος της από την ελεύθερη Θεσσαλονίκη. Ήταν ανθυπίατρος στο προχωρημένο στρατηγείο του Διαδόχου. Μόνο η κυρα-Πελαγία απ' όλο το Γύθειο δεν είχε ενδιαφέρον αν τελείωνε σήμερα, αύριο, σε δύο χρόνια, ποτέ ο πόλεμος. Το βόλι είχε αρπάξει τον άντρα της. Ούτε η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, ούτε η περηφάνια της νίκης δεν την άγγιζαν.

Στο μυθιστόρημα "Η μάνα", που αγαπήθηκε και διαβάστηκε πολύ [με τον τίτλο "Η Μανιάτισσα", 1970], ο συγγραφέας ανασυστήνει μια μοναδική περιγραφή της Μάνης και των κατοίκων της, στο γενικότερο ιστορικό και πολιτικό πλαίσιο της Ελλάδας.

"Ο συγγραφέας, καθώς κινείται πέρα από τη ρητορεία και το σχήμα, καθώς άνετα στήνει κόσμο από το δευτερεύον περιστατικό της ζωής, σε υποχρεώνει να αισθανθείς αυτή την Ελληνίδα, αυτή τη Μανιάτισσα μητέρα, που όλα τ' αφιερώνει στα έξι της παιδιά, σαν κάτι οικείο σε σένα", έγραψε εύστοχα ο Άγγελος Φουριώτης στην εφημερίδα "Απογευματινή," (9.7.1970).

Ο Κώστας Κυριαζής είναι γνωστός στο ευρύ αναγνωστικό κοινό εδώ και πολλές δεκαετίες από τα ιστορικά μυθιστορήματά του.