Η Λήμνος είναι ένας τόπος ανοικτός. Ανοικτός στον ήλιο και στους ανέμους, ανοικτός στα μάτια και στην καρδιά. Οι ιδιαιτερότητές της, αλλού ολοφάνερες και αλλού καλά κρυμμένες, καλούν τον επισκέπτη να τις ανακαλύψει.
Η δική μου περιπλάνηση ξεκίνησε πριν από αρκετά χρόνια, στην παιδική μου ηλικία, και συνεχίζεται ακόμα. Από το 1985 ήρθε και η φωτογραφία να προσθεθεί στα κίνητρα για ένα τέτοιο ταξίδι. Ένα ταξίδι, μέσα στο τοπίο, όπως μας δόθηκε από τη φύση και όπως διαμορφώνεται μέσα από τη δράση των ανθρώπων. Αλλά είναι και ένα ταξίδι μέσα στη ζωή αυτών των ανθρώπων, στην παρουσία τους, είτε σε δημόσιους χώρους είτε στον προσωπικό τους χώρο. Και αυτό είναι το πιο δύσκολο αλλά και το πιο όμορφο απ' όλα. Να σου επιτρέπει κάποιος να εισέλθεις στο χώρο του, εκθέτοντας τον εαυτό του στη ματιά σου, αποκαλύπτοντας κατά κάποιον τρόπο την ίδια του την ψυχή. Κι εδώ απαιτείται από σένα διακριτικότητα και σεβασμός. Λειτουργώντας με αυτές τις αρχές, ως άνθρωπος ο οποίος δίνει τη δική του άποψη φιλτραρισμένη στη ματιά του και όχι σαν «κλέφτης στιγμών», προσπαθώ να συνυπάρξω με τους ανθρώπους και το τοπίο. Αυτό το γλυκό τοπίο, με τους εύφορους κάμπους και τους λόφους «σαν παιδική ζωγραφιά» -χρυσό βραβείο για κάθε επισκέπτη του Ιουνίου. Οι επισκέψεις μου στον Άγιο Ευστράτιο, τον Άγιο Στρατή όπως τον λέμε οι Λημνιοί, μου άφησαν όμορφες αναμνήσεις και κάποιες αξιόλογες κατά τη γνώμη μου εικόνες, τις οποίες αποφάσισα να συμπεριλάβω σε αυτό το Λεύκωμα.
Συνεχίζοντας την προσπάθεια, η οποία δείχνει (ευτυχώς!) να μην τελειώνει ποτέ, εύχομαι να καταφέρω να μεταδώσω στο θεατή των συγκεκριμένων εικόνων κάτι από το χαρακτήρα της Λήμνου, αλλά κυρίως την αγάπη μου για το νησί, ελπίζοντας πως θα το αγαπήσει κι αυτός με τον τρόπο του.
Sprachen: Griechisch, Englisch, Italienisch |