Ο Μίλτος Σαχτούρης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Προερχόμενος από πλούσια σχετικά οικογένεια, μπόρεσε να αφιερωθεί στη λογοτεχνία χωρίς να είναι αναγκασμένος να απασχολείται με το βιοπορισμό. Άρχισε να γράφει ποιήματα στη διάρκεια της Κατοχής, οπότε και γνώρισε το Νίκο Εγγονόπουλο και ήρθε σε επαφή με τον υπερρεαλισμό. Το 1944 δημοσίευσε ποιήματα στο περιοδικό Ελεύθερα Γράμματα και ένα χρόνο αργότερα εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Η λησμονημένη. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση έργων του Μπέρτολτ Μπρεχτ και του Φραντς Κάφκα και συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά, Τα Νέα Γράμματα, Τα Νέα Ελληνικά, Τραμ, Τετράδιο, Η Λέξη, Νέα Εστία. Στα ποιήματά του Σαχτούρη, ο κόσμος είναι ενιαίος και κλειστός, απαράλλαχτος και εχθρικός και εντός του ο άνθρωπος διακατέχεται από αγωνία και ασφυκτιά. Έμμεσα αλλά σαφώς πολιτικός, ο λόγος του είναι υπερβολικά απλός και λιτός, αντλεί τη δύναμή του από την καίρια χρήση της λέξης και του συμβόλου, που αυτονομείται και αποκτά τη δική του, ξεχωριστή οντότητα, καθώς σημαίνει το αναπόδραστο. Τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο Νέοι ευρωπαίοι ποιητές από την ιταλική ραδιοφωνία και τηλεόραση για την συλλογή του Όταν σας μιλώ, 1956 , το Β Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του Τα στίγματα, 1962 , έλαβε τη χορηγεία του ιδρύματος Φορντ, 1972 , το Α Κρατικό Βραβείο Ποίησης, 1987, για τη συλλογή Εκτοπλάσματα και το Μεγάλο κρατικό βραβείο για το σύνολο του έργου του, 2003 . |