Γοργόνες που κάθονται στα δέντρα της ακροποταμιάς και λιάζονται στο φως του φεγγαριού, τριχωτά στοιχειά του δάσους, με κέρατα και τραγοπόδαρα, που άλλοτε γίνονται ψηλά σα καμπαναριό εκκλησιάς και άλλες φορές χαμηλά σαν το χορτάρι, δαιμονικά του νερού που μπορούν να πάρουν όποια μορφή θέλουν για να σε παγιδεύσουν και να σου αρπάξουν τη ψυχή. Θα μου πείτε παραμύθια! Και βέβαια παραμύθια!
Εξερευνήστε τα σχετικά θέματα:
Ίσως σας ενδιαφέρουν επίσης τα επόμενα θέματα: