I mastorantza tou Erntempil

Ο τίτλος του δίσκου, από το ομώνυμο τραγούδι, παραπέμπει στην πόλη του δυτικού Αζερμπαϊζάν Ερντεμπίλ, όπου για πρώτη φορά ορίστηκαν, από σούφηδες- μοναχούς που ήταν ταυτόχρονα και μαστόροι σε διάφορες μεταποιητικές δραστηριότητες, οι κανόνες της λειτουργίας του παζαριού. Του χώρου όπου γινόταν στο εξής η ανταλλαγή, το αλισ-βερίσι, χωρίς την επέμβαση μεσαζόντων, δηλαδή εμπόρων, ανάμεσα στον παραγωγό και τον καταναλωτή, του οποίου η ιδέα διαδόθηκε αμέσως στην Κεντρική και Δυτική Ασία, στις Ινδίες, στην Αφρική και σ’ ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης, και παντού οι λαοί το δέχτηκαν με ενθουσιασμό.
Το εκτεταμένο ένθετο κείμενο είναι επίσης του Ε. Ζάχου, γνωστού από τα βιβλία του «La poesie populaire des Grecs» (1966), «Albanie» (1971), «Histoire politique des alphabets utilises dans les Balkans» (1975), «Η πιάτσα» (1980), «Το λεξικό της πιάτσας» (1981), «Ο άλλος Θεόφιλος» (1998), κ.ά. βιβλία και άρθρα.