Ios Hrysi psifida ton Kykladon

With english translation

Δε θυμάμαι αν πρώτα λάτρεψα το Αιγαίο και μετά "τη γλώσσα που μου έδωσαν, την ελληνική" ή αντίστροφα. Ξέρω καλά όμως, ότι ένα από τα πράγματα που αγγίζουν περισσότερο την ψυχή μου είναι "τα λευκά σπίτια στου γλαυκού το γειτόνεμα". Ευτυχώς αυτή τη λατρεία μου τη μοιράζομαι με τη σύντροφό μου κι έτσι, πολλά χρόνια τώρα, με τις φωτογραφικές μηχανές κρεμασμένες στον ώμο, γυρνάμε τα νησιά και «κλέβουμε» κάτι από την ομορφιά τους.
Έλα όμως που σε κάποιο απ' τα νησιά περίμεναν οι Σειρήνες. Κι έτυχε να μην είμαστε δεμένοι στο κατάρτι όπως ο Οδυσσέας. Μαγευτήκαμε και παγιδευτήκαμε εκεί. Εκεί αφήσαμε ένα κομμάτι απ' τη ζωή μας, ένα μέρος απ' τα όνειρά μας και -«ίσως»- όλη την αγάπη μας.
Επισκέφτηκα την Ίο, για πρώτη φορά, το καλοκαίρι του 1974. Μια όχι και τόσο καλή περίοδο, κυρίως λόγω των εθνικών περιπετειών και της επιστράτευσης. Γύρισα όμως ξανά. Και ξανά. Για να τη βρίσκω κάθε φορά και πιο όμορφη. Για ν' ανακαλύπτω κάθε φορά και κάτι νέο, κάτι πιο συναρπαστικό.
Τώρα πια τα καλοκαίρια μου είναι γεμάτα Ίο. Ομολογώ πως έχω πάθει "ίοση". Κι όσο κι αν φαίνεται παράξενο, πρόκειται για μια "νόσο" εξαιρετικά μεταδοτική.
Τις εικόνες του νησιού τις μαζεύω χρόνια. Μερικές αλλάζουν χρόνο με το χρόνο, καθώς το νησί αναπτύσσεται. Άλλες μένουν απαράλλαχτες, ανεξίτηλες.
Φαντάστηκα ότι πολλοί επισκέπτες, φεύγοντας απ' το νησί, θα ήθελαν να πάρουν κάτι μαζί τους. Κάτι που να τους θυμίζει τις όμορφες στιγμές που πέρασαν. Κάτι που θα μπορούσαν να δείξουν και σε άλλους. Κάτι που θα έφερνε μπροστά τους και εικόνες που δεν πρόφτασαν να δουν και θα φούντωνε μέσα τους την ανάγκη της επιστροφής. Κάτι που δεν θα ήταν απλά ένα βότσαλο από μια ωραία παραλία.

Έτσι, με τη φίλη μου την Τόνια, Νιώτισσα από πατέρα αποφασίσαμε να δουλέψουμε γιαυτό το βιβλίο. Εκτός από τη φιλία που μας συνδέει, εκτός του ότι μοιραζόμαστε τις ίδιες απόψεις αλλά και την ίδια αγάπη για το νησί, έχουμε και κάτι άλλο κοινό. Μεγάλη αδυναμία στη γλώσσα την ελληνική και την έμμετρη έκφρασή της.
Πιστεύω ότι οι στίχοι των Ελλήνων ποιητών έδωσαν άλλο "αέρα" στις εικόνες. Τις ζωντάνεψαν.
Εύχομαι την ομορφιά που βρίσκουμε εμείς στο νησί, στις εικόνες και στους στίχους των ποιητών μας, ν' ανακαλύψει κι ο αναγνώστης από τις σελίδες του βιβλίου αυτού.