"Συνέχισα να ακούω μουσική, να γράφω σημειώσεις και να κοιτάζομαι στον καθρέφτη μιλώντας στον "καλύτερό μου φίλο". Δηλαδή, στον εαυτό μου. Μήπως, εγώ και αυτός ήμασταν το ίδιο πράγμα; Μήπως τελικά ήμουν Νάρκισσος; Μήπως ο μόνος άνθρωπος που πραγματικά είχα ερωτευτεί ήταν ο εαυτός μου; Μήπως εκείνος ο καθρέφτης ήταν σαν την άκρη μιας λιμνούλας στην οποία κοίταξα, ερωτεύτηκα τον εαυτό μου και περίμενα μάταια ανταπόκριση; Μήπως γι' αυτό ήμουν μόνη μου; Ζητούσα να βρω το "αρσενικό" μου... Μήπως;" |