To spitaki sto livadi

Illustrations: Katerina Paisiou

Το πόσες μέρες είχε να πέσει βροχή στον τόπο τους ούτε που το θυμότανε κανείς τους. Ακόμα και η λιμνούλα, όπου ο μικρός Παντελής ο Φάντης μαζί με το φίλο του το Χαράλαμπο το Σανταβελή έπαιζαν, ήταν ξερή κι απόξερη. Τα απογεύματα, μετά το σκόλασμα, έτρεχαν τα δυο παιδιά στη λιμνούλα κι επλατσούριζαν με σηκωμένα τα μπατζάκια κι εκαράβιζαν τα καραβάκια τους στο νερό, αλλά τώρα που νερό. Σκασμένο χώμα μοναχά, φρυγμένο από τη δίψα και τη ζέστη, που να σκάει ο τζίτζικας. Το χώμα και τα δέντρα κι οι άνθρωποι παρακαλούσαν, προσεύχονταν να πέσει επιτέλους μια βροχή να ξεδιψάσουν, ώσπου ο Κύριος τους έκαμε καμιά φορά κι αυτό το χατίρι...