Ena paidi metraei t'astra

Πήχτωσε το βράδυ. Λιγόστεψε κι ο αχός από τα κυπαρίσσια. Ανάψανε οι λαμπάδες τ΄ ουρανού. Όλα ήταν γάλα… γάλα… λουλακί... και σπίθες. Το ποτάμι μουρμούριζε μες στον ύπνο του κρυφά παραμιλητά. Το παιδί κείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκε… ολόκληρο το βράδυ. Έγραψε το πιο πικρό, το πιο μεγάλο του παραμύθι... Την αυγή ξεκίνησε. Ήταν… παρηγορημένο. Είχε καταφέρει όλη τη νύχτα να μετρήσει τ' άστρα... Να τα μετρήσει όλα… σιγά σιγά… ένα ένα… Όλα… Και τα βρήκε σωστά.