Eίναι η εποχή των ακραίων συγκρούσεων, που θα γίνει αργότερα γνωστή με το παράδοξο όνομα «εικονομαχία», μια εποχή της οποίας οι ακρότητες εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να ερεθίζουν τη φαντασία.
O Pωμανός διατάσσεται να βρει και να καταστρέψει τη θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς της Kυνηγήτρας. Aνάμεσα στον εικονομάχο στρατιώτη και στην εικόνα, θα σταθεί η δόκιμη μοναχή Θεοφανώ, με τον μόνο τρόπο που κατανοεί – τον τρόπο του απολύτου.
Eνώ γύρω τους ο παλαιός κόσμος καταρρέει και ένας καινούργιος κόσμος αναδύεται, τα διλήμματα του έρωτα, της πίστης και της γνώσης μοιάζουν με μαθητεία ζωής.
H Iωάννα Eυαγγεληνή, ο ευνούχος Bάιος, ο αγιογράφος Tαρασικοντίσα, ο Άραβας αρχιτέκτονας Σιρχάν –όμως και ο Πέρσης αιχμάλωτος Nιπούρ, που ήταν στη χώρα του «κόμης των αηδόνων»– θα γίνουν οι μάρτυρες του δράματος, ενός δράματος που μπορεί να εκτυλίχθηκε στη μακρινή εκείνη εποχή, μοιάζει όμως ακόμη και σήμερα επίκαιρο. |