I paraitisi

Η ανθρώπινη αναμέτρηση με το χρόνο, πάθη και παθήματα σε ατομικό επίπεδο, εκφρασμένα πότε με αυτοσαρκασμό και πότε με χιουμοριστική διάθεση, να τι συνθέτουν αυτά τα διηγήματα. Τρυφερότητα και έρωτας, μέσα σ’ αυτά τα διηγήματα, καταθέτουν την ανθρώπινη καθημερινότητα και το δράμα της ύπαρξης, απογυμνωμένο από μυθικές παραπλανήσεις, αλλά μ’ ένα στήριγμα παραμυθητικό, έως τα όρια μιας αυτογνωσίας. Εκείνο το οποίο χαρακτηρίζει ιδιαίτερα όλα τα διηγήματα είναι ο σωματικός χρόνος, που γίνεται, εντέλει, υπόθεση υπαρξιακή, πέρα δηλαδή από το προσωρινό και το επικαιρικό, αλλά μέσα στο πνεύμα του ανθρώπου, ο οποίος επιθυμεί να ζήσει τη ζωή του ακέραια και ειλικρινά. Το ερωτικό στοιχείο, μέσα σχεδόν σε όλα τα διηγήματα αυτού του βιβλίου, δεν είναι καθόλου ένα εξωτερικό πλαίσιο, αλλά μια βαθύτερη και φυσική πραγματικότητα του σώματος και της ψυχής, ένα ήσυχο πάθος και πένθος μαζί, ένας ορισμός, ας πούμε της ζωής και του θανάτου, πολύτιμη εμπειρία της ύπαρξής μας.